Hoe kiest u een fietsbinnenband?

Al ons advies voor het kiezen van een binnenband voor een fiets of mountainbike, van het type en de lengte van het ventiel tot het gebruikte materiaal!

Het is één ding om een cbinnenband voor een fiets of mountainbike te kiezen, maar het is iets heel anders om de juiste binnenband te kiezen. De juiste keuze van een cyclocross-binnenband voor een racefiets of mountainbike houdt namelijk rekening met verschillende technische criteria. Deze criteria zorgen ervoor dat de binnenband compatibel is met andere onderdelen, zoals het wiel en de band van de fiets, maar staan ook garant voor goede prestaties en betrouwbaarheid.

Het type ventiel van de luchtkamer

Voordat we ingaan op de meer technische criteria met betrekking tot de binnenband, moeten we eerst kijken naar het type ventiel. Van de standaardventielen voor fietsen zijn het Presta-type en het Schrader-type het meest gangbaar op de markt.

Het Presta-ventiel

Het Presta-ventiel is ook bekend onder de naam klein ventiel, Frans ventiel of Sclaverand-ventiel. Deze ventielen worden veel gebruikt op racefietsen en zijn bedoeld voor wielen met een ventielopening van 6 mm. Ze kunnen echter ookop autovelgen worden gebruikt, hoewel de basis van het ventiel dan wel aan scheurgevaar blootstaat. Het Presta-ventiel is verkrijgbaar in verschillende lengtes, aangepast aan verschillende velgprofielen. Op velgen met een zeer hoog profiel kan ook een ventielverlenger worden gebruikt.

Het Schraderventiel

Het Schraderventiel is ook bekend onder de naam autoventiel of groot ventiel. Dit type ventiel met een diameter van 8 mm komt vaker voor op mountainbikes en kan niet worden gemonteerd op een Presta-velg. Het is ook verkrijgbaar in verschillende lengtes, afhankelijk van het profiel van de velg.

Italiaanse en Duitse ventielen

Het Duitse ventiel of Dunlop-ventiel is minder gangbaar op de markt. Hetzelfde geldt voor het Italiaanse ventiel of Regina-ventiel.

De afmetingen van de luchtkamer van een fiets en de tolerantie

De afmetingen op de verpakking van een binnenband komen exact overeen met die van de fietsband waarvoor deze is bedoeld. Deze afmetingen komen in de meeste gevallen overeen met de afmetingen van de doorsnede en de binnendiameter van de band in millimeters, evenals hun ETRTO-equivalent (European Tire and Rim Technical Organization). De tolerantie van de binnenband bepaalt de compatibiliteit met cross-, race- of mountainbikebanden. Zo kan men bijvoorbeeld een mountainbike-binnenband tegenkomen van 26x1,75/2,125 (ETRTO: 47/57-559). Deze waarden geven aan dat de binnenband compatibel is met mountainbikebanden van 26 inch met een breedte van 1,75 tot 2,125 inch of 47 tot 57 mm.

Samenstelling: butyl of latex

De samenstelling van de binnenband is een van de belangrijkste factoren die zowel de prestaties als de betrouwbaarheid beïnvloeden. Daarom worden luchtkamers gemaakt van latex of butylrubber.

De luchtkamer van butylrubber

Door het gebruik van butylrubber kunnen fabrikanten dikkere luchtkamers produceren, die daardoor beter bestand zijn tegen lekken en knikken. Ze zijn ook beter afgedicht en minder gevoelig voor drukverlies. De dikte van het rubber heeft echter wel invloed op het totale gewicht van het wiel wanneer het gemonteerd is. Het gewichtsverschil tussen een latex binnenband en een rubberen binnenband kan oplopen tot 30 gram bedragen, afhankelijk van het model. Dit extra gewicht heeft onvermijdelijk invloed op het rendement en zorgt voor meer rolweerstand.

De latex binnenband

De latex kamer heeft dan weer het voordeel dat hij licht en soepel is. Het lichte gewicht is een onmiskenbaar voordeel voor de prestaties van het wiel. Door de soepelheid van latex sluit het perfect aan op de wand van de band, de velg en de velgrand. Dit elimineert oneffenheden en holtes tussen de kamer en de band en vermindert de rolweerstand aanzienlijk. De montage vaneen latex binnenband vereist echter enige expertise. Door de soepelheid van het materiaal kan een deel van het latex namelijk onder een slecht geplaatste velgrand glijden of tussen de hiel van de band komen. Om de latex binnenband correct te monteren, wordt aangeraden deze licht op te pompen.

De latex binnenband is ook niet de meest efficiënte in termen van luchtdichtheid, vooral wanneer hij met CO2 wordt opgepompt. Het is daarom essentieel om de bandenspanning regelmatig te controleren, vooral voor elk gebruik. De latex binnenband vereist ook speciale voorzichtigheid bij het hanteren. Eventueel contact met reinigingsmiddelen voor de fiets, smeermiddelen en ontvettingsmiddelen kan namelijk de latex aantasten en leiden tot een verlies van elasticiteit en een verzwakking van het membraan., verlies van elasticiteit en verzwakking van het membraan.

Technologie en extra opties

Naast de basiskenmerken zijn er extra technologieën en opties beschikbaar om de keuze voor een fietsbinnenband te verfijnen. Zo zijn de luchtkamers voor high-end mountainbikes van Michelin voorzien van een zelfherstellend vermogen in geval van een lek. Andere fabrikanten zetten in opvooraf preventieve vloeistof in de binnenband te injecteren om de betrouwbaarheid ervan te verbeteren, of gebruiken een exclusieve composiet voor de membraan. Rekening houdend met de voor- en nadelen en de kenmerken van elk type luchtkamer, zijn sommige modellen duidelijk geschikt voorgebruik op alle terreinen, terwijl andere meer geschikt zijn voor gebruik op de weg.

Voor ervaren of gevorderde wielrenners of cyclocrossers is de latex binnenband de ideale oplossing, omdat deze het mogelijk maakt omDe robuustheid en het gemak van montage en onderhoud maken de rubberen binnenband daarentegen tot het ideale product voor training en fietstochten. Op een mountainbike, waar weerstand op de zadelpen belangrijk is, blijft rubber het ideale alternatief. Rubberen binnenbanden zijn beter bestand tegen de zware omstandigheden op moeilijk terrein en bovendien hebben ze minder onderhoud nodig en hoeft de bandenspanning minder vaak te worden gecontroleerd.