Geometrie van racefietsen: het DNA van frames

Het bestuderen van een geometrie vélo route zorgt er niet alleen voor dat u de juiste maat kiest. Het uitwerken van de geometrie van een racefietsframe is een compromis met betrekking tot het type gebruik waarvoor het bestemd is. Deze fiets moet voldoen aan zeer specifieke eisen op het gebied van prestaties, rijgedrag en comfort.

Elke fabrikant probeert een assortiment aan te bieden dat is afgestemd op elke toepassing. Zodra de fietser zijn persoonlijke verwachtingen heeft bepaald, moet hij verschillende concurrerende fietsen met elkaar vergelijken. Dat is heel eenvoudig met de geometrietabellen die op de websites van de fabrikanten beschikbaar zijn. Het blijft echter wel belangrijk om deze tabellen te kunnen interpreteren.

Geometrie van de fiets: de horizontale buis

De horizontale buis is het eerste element van de fietsgeometrie waar je op moet letten. bepaalt deze namelijk de grootte van de fiets. Alleen is de lengte van de horizontale buis niet zo eenvoudig te bepalen! Dit komt door door het gebruik van zogenaamde "sloping" frames. Deze hebben een horizontale buis die naar achteren helt,d.w.z. dat deze lager op de zadelbuis is bevestigd dan op de stuurbuis. Deze oplossing wordt tegenwoordig door de meeste racefietsen toegepast omdathet frame hierdoor stijver wordt. Deze stijfheid zorgt ervoor dat er minder trapkracht verloren gaat naar het achterwiel: deze wordt niet meer geabsorbeerd door de torsie van het frame. Concreet zorgt een sloping frame dus voor meer nervositeit en een betere acceleratie.

Vroeger werden frames "in het vierkant" gesneden, wat betekent dat de zitbuis en de horizontale buis, die perfect horizontaal waren, dezelfde lengte hadden.. Het volstond toen om deze waarde te kennen om de maat van de fiets te bepalen. Bij een sloping frame moet men zich baseren op de virtuele lengte van de horizontale buis, d.w.z. de horizontale lengte tussen de as van de stuurbuis en het projectiepunt van de achtervork.dat wil zeggen de horizontale lengte tussen de as van de balhoofdbuis en de projectie van de as van de zitbuis. Om de nauwkeurigheid van de metingen te behouden, moet u ervoor zorgen dat deze as-as worden uitgevoerd, precies in het midden van de buis.

De hoek van de zitbuis wordt over het algemeen vastgesteld op ongeveer 73 graden en wordt berekend aan de hand van dehelling ten opzichte van de horizontale as. Hoe groter de hoek van het zadel, hoe meer de fietser naar voren komt te zitten, totdatboven de trapas komt en de trapkracht bevordert. Dit is vooral goed te zien op een triatlonfiets, waarvan dehoek van de zitbuis groter is dan 75 graden en de aerodynamica maximaal is geoptimaliseerd. Hoe kleiner de fiets, hoe groter de hoek van de zitbuis.

Geometrie van racefietsen: de Reach en de Stack

De begrippen Reach en Stack zijn enkele jaren geleden geïntroduceerd en geven de fietser informatie over zijn positie op de fiets. De Reach is de horizontale afstand tussen de as van de trapas en de balhoofdbuis. De Stack geeft de hoogte aan tussen de as van de trapas en de horizontale projectie van de balhoofdbuis. Twee eenvoudige metingen die snel een idee geven van de positie op het stuur. Hoe hoger de waarde van de stack, hoe hoger en comfortabeler de positie. Hoe groter de Reach, hoe aerodynamischer de positie, omdat deze langer op de fiets ligt. We spreken dan van de Stack-to-Reach-ratio. Deze kan variëren van 1,55 1,45 voor de meest comfortabele fietsen tot de meest radicale fietsen.

Geéom&étrie van het fietsframe: de balhoofdbuis en de vorkverplaatsing

De hoogte van de balhoofdbuis speelt een centrale rol in debesturing van een racefiets. Deze waarde van de fietsgeometrie bepaalt namelijk de positie van de fietser ten opzichte van het stuur en destuurprecisie. Tussen een koeriersfiets en een sportieve fiets kan de hoogte van de balhoofdbuis sterk variëren, tot wel 5 cm voor frames met een identieke lengte van de horizontale buis.

Het eerste effect van de hoogte van de balhoofdbuis op de geometrie van de fiets is de hellingshoek van de fietser. Ten opzichte van het zadel is het stuur op een koeriersfiets is het stuur lager geplaatst dan op een sportieve fiets. Deze variabele is de 'drop'. drop". Hoe groter de drop, hoe meer de fietser voorover leunt: ideaal voor tijdritten, maar mogelijk vermoeiend op lange afstanden.

Om een te sterke helling van de fietser te compenseren, wordt afgeraden om te veel ringen tussen de stuurpen en de balhoofdbuis te plaatsen. Bij een verhoging van meer dan 2 cm kan de stuurstijfheid ten koste van de stuurprecisie gaan., ten koste van de stuurprecisie.

De hoek van de stuurbuis wordt meestal ingesteld tussen 71 en 74 graden. Deze hoek wordt bepaald door de helling van de stuurbuis ten opzichte van de horizontale as. Deze hoek neemt toe naarmate de fiets groter wordt: kleine fietsen hebben dus een kleinere balhoofdhoek dan grote fietsen. Een gesloten (kleine) hoek zorgt voor stabiliteit van de fiets en dus comfort op lange afstanden. Een open hoek (groot) bevordert de wendbaarheid van de fiets, wat bij wedstrijden zeer gewaardeerd wordt. Maar wat de besturing betreft, moet ook rekening worden gehouden met de naloop, d.w.z. de uitwijking van de vork. Deze wordt bepaalddoor de afstand tussen de vorkpoten ten opzichte van de as van de stuurbuis en kan variëren tussen 40 en 50 mm. Hoe groter de vorkverschuiving, hoe stabieler de fiets, maar hoe minder wendbaar en nauwkeurig hij rijdt. Voor meer reactievermogen moet dus een kleine vorkverschuiving worden gekozen.

Fietsgeometrie: de basis

Het gedrag van een fiets wordt grotendeels bepaald door de lengte van de basis. Hoe langer deze is, hoe stabieler de fiets zal zijn en hoe veiliger hij zal aanvoelen, vooral bij het afdalen. Bij een korte basis is de fiets daarentegen levendig en wendbaar, waardoor u snel kunt optrekken en de fiets bijzonder goed presteert in de bergen. De standaard voor de basis isongeveer 405 mm, een waarde die kan variëren tussen 395 mm en 415 mm. De lengte van de achtervorken wordt bepaald door de afstand tussen dewielas en de as van de trapas.

Een ander criterium waarmee rekening moet worden gehouden bijde ideale lengte van de achtervork te bepalen, is het comfort. korte bases geven de fietser alle informatie over het terrein door. Hoe korter de bases, hoe meer de fiets elke oneffenheid in de weg doorgeeft aan de fietser. Voor een sportieve fietser kan dit erg pijnlijk wordenpijnlijk worden. Bij wedstrijden is dit criterium natuurlijk niet van belang.

De sportieve fiets BMC Granfondo heeft een geometrie die resoluut gericht is op comfort. Hij heeft verticale flexzones op de achtervorken. Bovendien zijn de achtervorken vrij lang (412 mm), bieden ze toch een onberispelijke laterale stijfheid, waardoor hij een uitstekend rendement heeft .

Een geometrische tabel voor fietsen ontcijferen

A c-c: zadelbuis midden-midden (as-as), A c-t: zadelbuis midden-top (as-uitgang van de zadelbuis), B: horizontale buis (midden-midden), BV: virtuele horizontale buis, C: set back (terugtrekking van het zadel ten opzichte van de trapas), D : lengte van de bases ten opzichte van de trapas, E : lengte van de stuurbuis, X° : hoek van de zadelbuis, Y° : hoek van de stuurbuis.

Voor de meer technische (en tweetalige) gebruikers is er een YouTube-kanaal gewijd aan het ontwerp en de geometrie van raceframes. Zeer gedetailleerde inhoud:

Meer info over het systeem Bike Fitting.
Ontdek ook onze houdingstudies die wij in onze winkels aanbieden.

Opmerkingen

Heeft u een vraag over deze gids? Ga naar ons contactformulier en selecteer het onderwerp "Vraag over een gids". Vergeet niet de naam van de gids en/of het internetadres te vermelden. Bedankt.